James Hutton (1726-1797)
Eίναι ο θεμελιωτής της σύγχρονης Γεωλογίας. Πίστευε ότι η Γη σχηματιζόταν διαρκώς κι ότι η ιστορία της Γης θα μπορούσε να προσδιοριστεί με την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν διαδικασίες όπως η διάβρωση και η καθίζηση στη σημερινή εποχή. Οι ιδέες και η προσέγγισή του στη μελέτη της Γης καθιέρωσαν τη γεωλογία ως Επιστήμη.
To 1785 παρουσίασε στη Royal Society του Εδιμβούργου την θεωρία του για την ηλικία της Γης και το 1788 τη δημοσίευσε με το έργο του “Theory of the Earth”. υποστηρίζοντας ότι η ηλικία της Γης είναι πολύ μεγαλύτερη από 6000 χρόνια. Ως εκείνη τη στιγμή η αποδεκτή ηλικία της Γης ήταν αυτή που είχε υπολογίσει ο Αρχιεπίσκοπος James Usher, ο οποίος μέσα από μια λεπτομερή μελέτη της Παλαιάς Διαθήκης την τετραετία 1650-1654, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Γη δημιουργήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 4004 π.Χ..
Κατέληξε στο επαναστατικό αυτό συμπέρασμα αναγνωρίζοντας τη σημασία των πολύ αργών ρυθμών διάβρωσης σε συνδυασμό με τις δυναμικές κινήσεις της γήινης επιφάνειας που προκαλείται από την υπόγεια θερμότητα. Ο Hutton μελέτησε τα στρώματα της ανατολικής ακτής της Σκωτίας και διαπίστωσε την ύπαρξη πτυχώσεων και ασυμφωνιών κάνοντας παρατηρήσεις για την κλίση και την διεύθυνση των στρωμάτων. Μελετώντας τις ασυμφωνίες μεταξύ των στρωμάτων, προσπάθησε να εξηγήσει πως είναι δυνατόν όλα τα αρχικώς οριζόντια στρώματα να εμφανίζονται σήμερα κατακόρυφα. Παρατήρησε ότι τα στρώματα των ιζηματογενών πετρωμάτων είναι προϊόντα της διάβρωσης των βουνών και ότι τα όρη που παρατηρούμε σήμερα με τα στρώματα αυτά ανυψώθηκαν λόγω δυνάμεων στο εσωτερικό της Γης. Το καινοτόμο στη σκέψη του είναι ότι πρότεινε ότι αυτός ο κύκλος έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν και συνδυάζοντας αυτή τη σκέψη με τις πολύ αργές διαδικασίες της διάβρωσης και αποσάθρωσης κάτι που επέκτεινε τον χρονικό ορίζοντα δισεκατομμύρια χρόνια προς τα πίσω.